Inburgeren
Met het hele gezin vertrokken ze voor een verre overtocht per boot. Op weg naar een onbekend land. Een land waarvan ze, van de vele duizenden die hen waren voorgegaan, gehoord hadden dat het er goed was. Je kon er een mooi bestaan opbouwen; dat lonkte. Na vijftig jaar spraken de ouders de taal in dat land nog steeds niet. Gelukkig begrepen ze wel wat er gezegd werd. Het mooie bestaan: dat was hard ploeteren geweest. Dat hinderde niet, dat waren ze van huis uit gewend. De godsdienst in dat land was net een beetje anders. Samen met anderen uit hetzelfde land van herkomst stichtten ze een nieuwe kerk, één die van huis uit vertrouwder voelde. Ze zochten elkaar toch al op, de mensen die de overtocht ook hadden gewaagd. Velen vonden elkaar in de liefde, trouwden, kregen kinderen en zo bleef het zelfs na meer dan honderd jaar toch een beetje Hollands in dat land aan de andere kant van de oceaan. Mijn oudtante Kee vertrok in 1910 met haar gezin naar Sioux in de VS, mijn oudoom Evert koos j...